Dag 13

Lekker uitgeslapen vandaag na die lange rit van gisteren. Het ontbijt was goed en om half 12 zaten we in de auto voor de rit van 3,5 uur terug naar San Fran. Via Priceline had ik een goede deal kunnen sluiten voor het Hotel Nikko, gelegen aan Mason Street dus weer lekker centraal midden in het centrum.

De rit naar San Fran verliep zonder noemenswaardigheden, behalve een korte stop bij een WalMart waar Judith een iPod Shuffle gekocht heeft. Kosten hier slechts $55 dus een koopje vergeleken met Nederland.

Tegen 4 uur reden we over de Bay Bridge de stad in, en het viel ons op hoe ongelooflijk druk het hier was. Veel files midden op de dag en dan ook nog een Tomtom die af en toe van slag leek te raken door de vele splitsingen op de snelweg en het wegvallen van de satelieten. In de file horen we dat we er veel problemen zijn in de stad door afzettingen vanwegen het opbouwen van tribunes voor de vrouwenmarathon aankomende zondag... EN jawel.... Obama is in Town!! Oh o... dat geeft me toch een partij ellende vanwege alle beveiliging, politie, tv ploegen, maar ook de duizenden demonstranten (zowel voor- als tegenstanders) die zich verzamelden rondom Union Square.

Na bijna 50 minuten rijden over 2 miles zijn we eindelijk in het Nikko hotel. We checken in en krijgen een kamer op de 12e verdieping met uitzicht over de stad. Wederom een superkamer en schitterend hotel, voor een prijs waarover ik alleen maar kan lachen haha.

We zetten de boel neer en gaan direct de deur weer uit richting Fisherman's Wharf om te gaan eten. Onderweg naar de opstapplaats lopen we voorbij alle gekte van demonstranten. Uiteraard hebben we nu geen camera bij ons, zucht... maar goed, het bewijs is hier overal op tv dus misschien ook in Nederland te zien? Geen idee, wellicht is het niet groot genoeg nieuws voor Nederland, maar hier wel aangezien het kennelijk Obama's eerste bezoek aan San Fran is sinds zijn verkiezing.

De cablecars rijden gewoon, echter aan het begin staat er eentje met panne en een zeer gestresste medewerker die probeert de klanten van info te voorzien. Het probleem: de kapotte cablecar moet worden getakeld, via de afgesloten Union Square waar de National Security Service alles hermetisch heeft afgesloten. Dus voordat alle verantwoordelijken hun goedkeuring hebben gegeven om een takeltruck te laten passeren, en daarna ook nog terug mag rijden zijn we bijna een uur verder. Ondertussen ligt dus alle Cablecar transport in San Fran plat, en door de files in de rest van de stad is het overige openbaar vervoer ook geen optie. Tel daarbij op dat ondertussen bijna 6 uur is en dat de kantoren en winkels dus leegstromen, met daarbij de duizenden demonstranten en je kan je de chaos voorstellen. Ik vermoed lachend dat er redelijk wat mensen enige vorm van stress te verwerken hebben gehad vandaag haha.

Judith en ik hebben de tijd dus we wachten lekker af. Als je ooit in San Fran bent geweest weet je dat je je in deze stad niet te voet kan verplaatsen vanuit het centrum naar de Wharf, tenzij je een afgestudeerd bergbeklimmer bent met de conditie van 3 paarden. Dus voor ons zit er helaas niets anders op dan te wachten...

Nadat we eindelijk zijn geboard rijden we dus over Union Square waar al die demonstranten lekker tegen elkaar staan te schreeuwen, spandoeken, borden... you name it. En politieagenten... wow... ik denk dat ze in de rest van de Bay Area hier alles leeg hadden kunnen roven zonder gepakt te kunnen worden. Ik lieg niet als ik er minstens 500 gezien heb. Camerawagens zoveel als je wilde van alle grote newsstations.... en wij rollen er gewoon tussendoor, kijken elkaar lekker nuchter aan, trekken de schouders op en bespreken waar we willen eten. Maf land af en toe...

We eten vanavond lekker San Fran's: Chichen Chowder (kippesoep in een uitgehold brood). Yummie! En na het eten en sjokken langs de zeeleeuwen gaan we weer terug naar het hotel. De gekte is bijna voorbij, maar nog lang niet helemaal. Obama zal vanavond namelijk ook in San Fran overnachten, in een hotel waarvan niemand weet welke het is (dus misschien wel in dit hotel... lijkt me lachen bij het ontbijtbuffet morgenvroeg :)) dus zal er de hele avond veel volk zijn, en dus veel sirene's etc.

Maar goed, wij gaan ons morgen nog een dagje lekker vermaken hier, en zaterdag beginnen we weer aan de trip terug naar huis. Ik denk dan ook niet dat ik morgen al een verslag zal schrijven, maar dat deze nog even uit zal blijven tot zondag/maandag. Uiteraard zal ik dan ook een selectie maken uit de 600 foto's en die online zetten. Komt allemaal goed dus.

Bedankt zover voor het lezen en de leuke reacties! Greetz.

Dag 12

Om 9 uur staan we op om te douchen en snel in te pakken, want we willen nog gebruik maken van het ontbijtbuffet voordat we moeten uitchecken om 11 uur. Het buffet smaakt wederom heerlijk en we haasten ons terug naar verdieping 24 om de koffers te halen.

Geen verassingen bij het uitchecken, ik maakte me een beetje druk om een genoemde resortfee van $45 dollar per-persoon-per-nacht die me was aangepraat door ervaringsdeskundigen, maar dit bleek gelukkig onterecht. Alleen de kosten van de huur en de buffetten werden berekend.

Op de weg uit Las Vegas stoppen we uiteraard nog even bij het Las Vegas bord om foto's te schieten. Hier hebben ze tegenwoordig een compleet parkeerterrein aangelegd waar auto's en bussen vol toeristen kunnen stoppen om dat ene plaatje te schieten. En het terrein stond dus inderdaad vol, dus het werd niet echt een korte stop...

De plaatjes staan erop en we beginnen aan de 6 uur durende trip naar Fresno. Weinig over te vertellen eigenlijk, behalve dat het 3 uur lang dezelfde route terug is richting LA die we zondag de andere kant op hebben gereden. Dit willen we eigenlijk niet dus laten we Tomtom nog even berekenen wat een trip naar de Death Valley ons aan tijd zal kosten. Vanuit Las Vegas is dat niet zo ver, slechts 3 uurtjes... maar de volgende dag in 1x doorrijden naar San Fran is niet te doen aangezien dat 11 uur in beslag neemt. Zoals reeds eerder geschreven, wij hebben vakantie... en 11 uur autorijden vlak voordat we weer naar huis gaan is niet ons idee van vakantie vieren. Dus we besluiten Death Valley over te slaan en in 1 keer naar Fresno te rijden.

Inclusief stops zijn we 7 uur later om half 7 bij het geboekte hotel (thank you Priceline) Radisson bij het Convention Centre. Een mooi hotel, met binnen/buiten zwembad en gratis internet. Perfect voor 1 nacht dus.

Morgen hebben we nog 4 uur te gaan naar San Fran om daarna nog anderhalve dag door te brengen waar we ook begonnen. Het einde komt dus helaas alweer in zicht... zucht.
Rest ons nu nog het hotel te boeken in San Fran waar we nog 2 nachten gaan slapen, en daarna ga ik naar bed.

Alles nog steeds goed hier, en pa... we hebben inderdaad geen rekening bij DSB.
Greetzz

Dag 11

Pfoe... een korte nacht van slechts 5 uurtjes vandaag, maar dat is volgens velen hier een goede nachtrust. Tsja... het is hier eigenlijk ook veel te leuk om te slapen, maar een paar uurtjes meer was toch wel lekker geweest.

Maar goed, helaas ging dit dus niet aangezien we om half 11 Craps les zouden krijgen in Bill's Gambling Hall, een klein casino naast het Flamingo. De instructeur was de manager van de crapstafels in Bill's en hij wist heel geanimeerd de regels uit te leggen. De "klas" waren zo'n 20 mensen, voornamelijk toeristen. Ik snap het spelletje nu een beetje, Judith was nog niet wakker en kon het ook niet goed horen, dus craps was niet haar spelletje. Na de uitleg van ca. 30 minuten kregen we een voucher voor 5 dollar welke we samen met een eigen buy-in van 5 dollar mochten gebruiken. Oftewel, Bill's betaalde 50% van je eerste inzet... tja... niets is voor niets natuurlijk.


Ik stond aan de goede kant van de tafel en kreeg als eerste de stenen toegeschoven. De bedoeling is om eerst te dobbelen, en alles te gooien behalve 2,3 of 12. 7 en 11 win je direct geld mee en de rest is nog niets. Ik gooide een 8, welke dan je eikpunt wordt. De bedoeling is dat je nogmaals 8 rolt voordat je een 7 krijgt. Doe je dat, wint iedereen, gooi je een 7 is iedereen zijn/haar geld kwijt. Gooi je iets anders (behalve 2,3 of 12) dan kan je daar ook geld op inzetten, en indien je dat dan nogmaals rolt win je daar ook op. Maar het beste was dus gewoon nog een keer 8 te gooien. Nou, dat lukte me direct dus iedereen kreeg geld dankzij mij... best leuk, al die complimentjes en lachjes enzo haha. Maar ja, als je daarna een 7 krijgt (zoals ik dus had) is de lol meteen over, iedereen helaas zijn inzet kwijt en is de volgende shooter (de man met de stenen) aan de beurt. Nou, ja... niemand is rijk geworden dankzij mij, maar iedereen speelde quite, en niet verliezen is ook winnen, toch?! :)


Na dit avontuur zijn we verder gegaan met hotels verkennen die we gisteren nog niet hadden gezien. Wat vooral opviel was het ontbreken van 2 hotels naast elkaar (Frontier en Stardust) die er in 2004 nog wel stonden (net als Boardwalk overigens...). Nu waren ze hier nieuwe hotels aan het bouwen, of gaan ze dat binnenkort doen. Echter, doordat er nu dus een grote leegte is vanaf TI tot aan het Circus Circus is deze kant van de Strip zo goed als uitgestorven. Het Riviera, Sahara en Circus Circus lagen er dan ook verlaten en troosteloos bij. Uiteraard zijn er hier ook gokkers, maar 5 jaar geleden was het hier erg gezellig en druk... nu was het een beetje jammer. Wat mij vooral opviel was de staat van het Riviera (in 2004 "ons" hotel) die in 5 jaar tijd toch wel ernstig achteruit is gegaan. Misschien komt het ook doordat we nu de pracht en praal van Mandalay op ons netvlies hebben, maar ik had zeer goede herinneringen aan Riviera en die kwamen nauwelijks terug. Jammer...

Terug naar het hotel en effe een uurtje relaxen, de benen waren op. Om 7 uur moesten we terug zijn in het TI aangezien ik wilde spelen in een echt Las Vegas pokertoernooi(tje...). Een buy-in van 65 dollar (48 voor de pot en 17 voor TI) met een deelnemersveld van 28 was dit een 3-tafeltoernooi. Bijna 2 uur heb ik zitten spelen tot ik helaas werd verslagen en klaar was. Geeindigd als 15e toch geen slechte prestatie, maar ook geen prijzengeld. Wel genoeg gedronken (uiteraard gratis) om zo dol als een kuiken richting het buffet te lopen. Judith heeft ondertussen de smaak te pakken achter de 1 cent gokkasten en heeft in dezelfde tijd ongeveer 10 dollar verspeeld, en de rest staan te kijken bij mij en winkels gekeken.

Het buffet is TI was aardig, maar komt niet in de buurt van Mandalay Bay. Wel is het hier iets goedkoper dus dat maakt het een goede investering.

Vanaf het TI lopen we terug tot aan het Belagio en schieten onderweg zo'n 200 foto's, kijken naar de vulkaanuitbarsting bij Miragen en zien 2 shows van de Belagiofontijnen. Moe maar tevreden gaan we om half 12 naar bed... niet slecht na een korte nacht en drukke dag. We balen allebei dat we morgen alweer weg moeten... volgende keer een hotel midden op de Strip zodat we minder ver hoeven te lopen (of misschien zelfs Downtown vanwege de gezelligheid) en minstens 5 nachten. Maar ja, wanneer dat gaat zijn....???

Dag 10

Viva Las Vegas.

Na 4 dagen in een bed te hebben geslapen waarin je je kont niet kon keren zonder de ander uit bed te gooien, was het super-over-kingsize bed een echte verademing. Heerlijk geslapen en zonder wekker werden we rond half 9 wakker. Douchen en op naar het ontbijtbuffet.

Na een week met dat typisch Amerikaanse brood met allerlei soorten jam, amerikaanse (pinda)kaas en ei was dit ook echt effe lekker zeg. Ham, salami, gewone kaas etc... we hebben onze buiken snel vol. Over buiken gesproken, Judith en ik behoren hier echt tot de categorie licht-gewichten en bij zo'n ontbijt wordt je ook meteen weer duidelijk waarom. 's Ochtends om half 10 al pizza, gebakken zalm, pasta met kip en vooral veel taart en ijs... je eetlust zou er haast van verdwijnen, maar goed ze moeten het zelf maar weten.


Vandaag hebben we heel veel hotels bezocht, film gemaakt (geen foto's, batterij is aan het rechargen...) en veel gekeken. Economische crisis hebben ze in Vegas nog niet van gehoord geloven wij, want overal waar we komen is het druk. Ik wil me het dus eigenlijk niet voorstellen hoe het 2 jaar geleden was, op een doodsimpele maandag in Oktober, zonder grote conventies in de stad, en iedereen nog geld op de bank. Het lijkt hier soms net alsof Vegas in haar eentje de Amerikaanse economie probeert te redden...

We bezoeken vandaag: New York New York, Belagio, Mirage, Ceasars Palace, Planet Hollywood, O'Sheas en Harrah's. Erg indrukwekkend allemaal, maar uiteraard ook veel van hetzelfde.
Na deze lange wandeling van 4 uur gaan we terug naar de kamer om de pootjes te laten rusten. Mooie kans om even email weg te werken en het weblog bij te werken.

En in de avond zijn we naar Downtown geweest. Dit is echt geweldig en ons meest favoriete stukje Vegas. Barretjes en muziek op straat, sfeervolle casino's, winkeltjes en natuurlijk de Freemond Experience. Freemond Street staat ramvol met mensen die allemaal al starend de lichtshow boven hun hoofd volgen. Echt super gaaf. We drinken hier lekker een stel frozen Margerita's en gaan daarna hier de casino's bezoeken.

Ondertussen spelen we uiteraard ook een paar spelletjes. Judith heeft geluk op de slotmachines en maakt van haar gekregen 5 dollar in Binion's (vanwege het inschrijven als speler, krijg je een kaart met 5 dollar erop) 12 en cashed deze breed lachend in bij de Cashier. Twan draaid in dezelfde tijd zijn 5 dollar er doorheen en blijft met lege handen achter.

Volgende casino, The Golden Nugget, Jud heeft de smaak te pakken en wil graag roulette leren spelen. We vinden een tafel met 1 dollar inzet en kopen allebei voor 50 dollar fishes. Helaas heeft Judith hier minder geluk en ze is al snel door haar chips heen. Met Twan gaat het beter en hij maakt 35 dollar winst. Volgende casino is 4 Queens waar Twan gaat blackjacken. Na 30 minuten heeft ie nog steeds dezelfde stapel voor zijn neus en het is geen echt gezellige tafel, dus we gaan maar terug naar Mandalay. Hier gaan we nog even zitten bij de poker tafel, maar net als gisteren geen geluk. Geen enkele keer kunnen spelen, en alleen de blinds weg kunnen geven dus na 50 minuten gaan we met 45 dollar verlies van tafel en naar bed.

Mindere dag dus vandaag weer wat gokken betreft. Totaal staat nu dus op -$72 (Oftewel 50 euro) maar beide avonden wel erg naar ons zin gehad en lekker gratis kunnen drinken (tijdens het spelen) dus we vinden het niet echt erg.

Morgen gaan we om 8 uur opstaan om te ontbijten, daarna krijgen we dobbel les (Craps) voor noppes en daarna een pokertoernooi. 's Avonds de Noordkant van de Strip.

Welterusten en tot morgen, misschien... :)

Dag 9

Vegas baby, Vegas!!

De cruisegasten zijn ondertussen weer vertrokken en dat is direct te merken aan de drukte bij het ontbijt en het humeur van het personeel, wat vandaag wel tijd leek te hebben voor speciale verzoeken zoals een bagel met cream cheese en een potje thee.

We checken uit en gaan onderweg voor de trip van 5 uur. Uiteraard rijden we dit over de snelweg zonder scenic view en deze is dus lang en saai.

Na een uur of 3 te hebben gereden maakt Twan een stop om even te eten. Wist hij veel dat er bij deze stop ook een outlet mall zat, en dat Judith dus direct weer de shopping kriebels kreeg. Zucht, gelukkig is er nog een beetje budget over haha...

Bij de Tommie Hilfiger slaagt Judith deze keer wel en heeft dus haar garderobe kunnen aanvullen. Twan houdt het bij een petje en vindt het verder wel goed zo...

Na nog 2 uur te hebben gereden doemen de hotelreuzen van Las Vegas eindelijk op in de verte. De grote gouden torens van het Mandalay zijn zo'n beetje ook de eerste die we zien. Wat een fantastisch gezicht zeg, we gaan ons hier de komende drie dagen echt wel vermaken.

Nadat we de auto hebben geparkeerd (gratis... onbegrijpelijk eigenlijk, de stad waar alles draaid om het uitwringen van de gasten kun je gratis parkeren...) lopen we met onze koffers en andere zooi door het casino van het Mandalay richting de incheck balie. Hier krijgen we de keys naar onze Jacuzzi suite op de 24e verdieping. Wat een groot hotel is dit toch... dachten we dat de hotels in San Fran en LA al groot waren, dit slaat alles. En dat geldt ook voor de kamer.... WAUW!!!

Een mega groot kingsize bed, een badkamer met Jacuzzi en aparte douche en apart toilet. Helaas is het uitzicht niet over de Strip of het zwembad, maar naar de achterkant met uitzicht over het Luxor hotel en enkele andere reuzen die niet op de Strip liggen. Wauw wauw wauw... iedere dollar meer dan waard. En dan te bedenken dat we voor deze kamer minder betalen dan de voorgaande, ghighi...

We kleden ons snel om en haasten ons naar de pool, aangezien deze slechts open is tot 6 uur en het ondertussen al half 5 is. De pool... ow my god... een strand, midden in de woestijn hebben ze een strand gemaakt met een wavepool waar je kan surfen op de golven (als je zou kunnen surfen dan natuurlijk...). Daarbij nog een aparte lazy river waar je kan ronddobberen op een band en 3 aparte zwembaden. We scoren 2 strandstoelen in het zand en nemen een duik in de wavepool om daarna nog te genieten van de laatste zonnestralen.

Om 6 uur gaan we terug naar de kamer en duiken de Jacuzzi in om effe lekker bij te komen van de lange rit. Best lekker, een bad groot genoeg voor 2, een tv in de badkamer waar we lekker naar het American Football kunnen kijken en tegelijkertijd een rugmassage van de waterstralen. Luxe? Nee hoor, we hebben het verdiend vinden we zelf haha.

Eten doen we vandaag bij het Mandalay Bay buffet. Keuze genoeg, en alles is lekker dus ook hier nemen we het er lekker van. Alleen jammer dat een glas wijn 10 dollar moet kosten, dus Jud geniet maar extra van haar druivensap.

Na het eten beginnen we aan een korte trip over de Zuidkant van de Strip. We beginnen natuurlijk in het eigen hotel en gaan dan door naar het Excaliber hotel. Vervolgens steken we de weg over naar het MGM Grand op zoek naar de tijgers en de pokerroom. Helaas liggen de tijgers al op 1 oor dus gaan we maar direct door naar de pokerroom, waar Twan plaats neemt aan een $1/$2 tafel. Judith gaat ondertussen op zoek naar wat winkeltjes, maar komt helaas na 20 minuten sip terug dat alles al dicht is. Twan speelt dus in totaal slechts een uurtje en stapt daarna van tafel met $75 winst. Niet slecht voor een eerste rondje.

Dan maar terug naar het Excaliber waar we in een lounge lekker aan de rumcola gaan. Een liveband speelt hier en het klinkt allemaal wel leuk maar niet bijzonder. Als je niet speelt is de drank ook eigenlijk niet te betalen (9 dollar voor een glas) dus we gaan maar terug naar het Mandalay. Judith is moe en gaat terug naar de kamer en Twan gaat spelen in de pokerroom. Helaas hier minder geluk (2 Azen kosten hem zijn buy-in) en gaat na anderhalf uur dus met een klein verlies (maar wel redelijk beschonken) terug naar de kamer.

Gokopbrengsten:
* MGM Grand $75
* Mandalay Bay -$100
* Totaal -$25
Hopelijk morgen meer geluk.

Dag 8

Vandaag gaan we naar Disneyland! En uiteraard zijn we weer op tijd wakker.

Gisteren is er een lading vakantiegangers van een cruise in het hotel gedropt, waardoor het bij het ontbijt ietsje drukker is dan we gewend zijn. Schijnbaar ook iets drukker dan het personeel gewend is....

De auto voor laten rijden, TomTom ingesteld en maar weer op weg. Na een rit van 45 min blijkt dat we in de verkeerde richting zijn gestuurd.... We staan namelijk voor de deur bij Disneyland Corporation (de studios). Even bij een benzinestation gevraagd waar dan het pretpark ergens zit. Nou, schijnbaar niet waar wij zijn. Na een opmerking van Judith (zullen we gewoon Anaheim invoeren op TomTom en zien waar we uitkomen) valt het kwartje waarom TomTom ons de verkeerde kant uit heeft gestuurd! Disneyland bevind zich niet in LA maar in Anaheim.....

Nu dit probleem opgelost is rijden we dus in 2 keer goed. Bij de ingang van de parkeergarage rijden we een file in, hier is het duidelijk een stuk drukker dan in de andere parken. Overal staan borden met de term Disneyland is busy. Ow boy...

We hebben even in de rij gestaan om een kaartje te kopen. Op het moment dat we het park inlopen is het alweer etenstijd. Daar gaan we eerst iets aan doen, denken we.

Mainstreet ziet zwart van de mensen en dat geldt ook voor de rest van het park. Ons bezoek begint in Adventureland en aangezien er overal rijen staan, besluiten we het eten nog even over te slaan en eerst de Jungle River Cruise te doen. Dit blijft een grappige trip indien je alle grapjes van de "captain" begrijpt ("...we are now turning into the Nile which is the longest river on earth. If you don't believe that you're in denial..." & "...please mind your head and your step. If you don't mind your step and bump your head, mind your language...")

Vervolgens doen we allerlei attracties, behalve de grote rides aangezien de wachttijden daar zijn opgelopen tot meer dan 1 uur. De parades, Fantasmic en het speciale Halloween vuurwerk Screams zijn echte gave Disney juweeltjes. Ondanks de gave coasters in Six Flags is blijft Disney ons favoriete park. Volgende keer gaan we dus wel terug voor Disney maar slaan we de rest over, dat is alvast zeker ook al weten we uiteraard nog niet wanneer "de volgende keer" zal zijn.

De terugweg verliep zonder problemen en eenmaal terug in het hotel gaan we lekker snel naar bed zodat we klaar zijn voor de reis naar Las Vegas.

Dag 7

Stukje van Judith

Weer veel te vroeg wakker. We zijn nog steeds niet helemaal gewend aan de nieuwe tijdzone... En dat te kleine bed met waardeloos matras helpt ook niet echt. Vandaag gaan we naar Sixflags Magic Mountain.

Eerst maar weer even langs het ontbijtbuffet, want je moet wel een goede bodem hebben om al die coasters te doen. Snel terug naar de kamer voor het fototoestel en weg zijn we.

Na een parkeerkaart van $15 te hebben gekocht, snel parkeren, in het M&M karretje en op weg naar de ingang. Kaartje kopen en naar binnen. Wat een luxe: het park lijkt wel uitgestorven! Eerst even langs een ATM, want het is weer eb. De tegoeden zijn weer aangevuld dus: we are good to go.

De eerste coaster op de route is de Goliath. Netjes onze spullen in een kluisje en snel naar de rij. Daar gekomen blijkt de Goliath out of order. Pech voor ons, maar nog veel meer voor alle mensen in de 2 karretjes op de baan.




Dan maar naar de volgende. Aangezien er weinig wachttijd is hebben we in korte tijd een aantal coasters snel na elkaar gedaan. De laatste in deze rij was The Riddler’s Revenge.




Na deze ride denken we echt even dat we te oud worden voor deze onzin. Ons gevoel voor evenwicht is helemaal zoek en we zijn ook wat wit weggetrokken.

Even rustig aan om bij te komen. Wat te drinken en wat te snacken gehaald; suiker doet soms wonderen. Na wat rond lopen zien we de Log Jammer. Lijkt ons een leuke attractie, dus aansluiten maar. Aan het einde van de rit blijkt dat je best nat wordt van drijvende boomstammetjes en water.



De Goliath is weer up and running. Poging nummer 2 lukt wel, nu mogen we mee in het karretje. Blijft een leuke achtbaan! De laatste coaster op ons lijstje is Batman. Voor deze ride moeten we zowaar echt in de rij aansluiten. Het was de moeite waard, maar nu blijkt dat Twan ECHT te oud wordt voor deze onzin… Nee, niet ziek maar wel een beetje ongecoördineerd. Na deze ervaring gaan we in de richting van de uitgang en onze auto.

Onderweg nog wat te eten gescoord bij Denny’s. En uiteraard ook nog in een file terechtgekomen. Met wat vertraging komen we weer bij ons hotel aan. Twan heeft bij Denny’s een cheesecake “to go” besteld. Nadat deze verorberd is, gaan we nog even voor een drankje naar de bar. Het 2e drankje besluiten we mee naar de kamer te nemen. En dan is het weer bedtijd, want morgen gaan we naar Disneyland!!

Dag 6

Sorry, sorry, sorry... we hebben verzaakt, we weten het... maar goed, het is onze vakantie natuurlijk haha. Hierbij dan het verlate verslag van donderdag.

Het bed in het Crowne Plaze LAX is een Queensize bed, niet echt groot dus en voor ons eigenlijk te klein (thuis zijn we ook een kingsize gewend natuurlijk haha). Maar goed, we lagen redelijk vroeg op bed en zaten om half 9 aan het ontbijt buffet, wat zeer goed verzorgd was.


Om 9 uur werden we opgepikt door een busje om ons te droppen bij de Universal Studio's voor een dagje pretpark en filmmagie. Op zich is dit een leuk park, vergelijkbaar met Universal in Orlando, alleen met meer en actievere filmstudio's. Het meest interessante deel van de dag vond ik de tour door de studio's, ondanks dat je daar eigenlijk niet zo veel ziet.

De attracties waren best goed, de achtbaan The Mummie en The Simpsons the ride waren de topattracties. Ook de live stuntshow Waterworld met stuntmannen uit de grootste films van Universal (Terminator, Transformers etc) was gaaf in elkaar gezet.

Universal sluit al om 5 uur, best vroeg lijkt dat, maar dit was lang genoeg om alles te kunnen doen wat we wilden, aangezien er nauwelijks bezoekers waren. Langste wachtrij was 15 minuten bij de Studiotour, dus daarover hadden we niets te klagen.

Aangezien we aansluitend een LA Citytour by Night geboekt hadden werden we pas opgepikt om half 8. Uitgebreid hebben we toen door Universal Citywalk geslenterd, en zijn we uiteindelijk in een biergarten beland. Allebei bestelden we een biersample van 6 verschillende bieren om te beslissen welk biertje we eigenlijk wilden. De 6 glazen samen waren net zo groot als 2 Amsterdammertjes, maar door de vermoeidheid sloeg het toch redelijk snel aan. We hebben het dus bij die 6 glaasjes gelaten, welke op 2 na erg lekker waren. De nacho's waren de perfecte maaltijd erbij... iets om te onthouden voor thuis.

De Citytour per minibus door LA was leuk. We hadden een super enthousiaste chauffeur/gids die ons echt de oren van het hoofd lulde. Hollywood, Walk of Fame, Kodak Theather, alle filmstudio's, Rodeo Drive, Beverly Hills, Music Centre, Downtown... overal zijn we geweest en doorheen gevlogen. Erg leuk en een goede combi met Universal waardoor de dag meteen goed gevuld was.

Om 10 uur waren we terug in het hotel en vielen we uitgeteld op bed in slaap. Morgen naar Six Flags.

Voor de duidelijkheid, we zijn ondertussen al in Vegas (whoehie!!!) en het is hier ochtend. Vanmiddag probeer ik de verslagen van Six Flags en Disney te schrijven en online te zetten. Maar ja, ik beloof niets :)