Om 7 uur ging de wekker, maar het wilde niet echt lukken met mij. Jud stond vrij snel onder de douche, maar ik kon me voor half 8 er niet toe zetten om anders dan horizontaal te bewegen. Om half 8 toch maar naar de douche gesleept en daarna de laatste zaken in de tas gestoken. Film camera, foto toestel, iPod, Laptop, Tomtom, kabels, laders, verloopstekkers… Paspoorten, reisdocumenten, toiletzooi… check check dubbel check… half 9, we gaan!
Na een probleemloze rit reden we het terrein van vliegveld Zaventem op. Parkeergarage 3 ingereden en 10 minuten later staan we als nummer 2 bij de incheckbalie van US Airways. Hier krijgen we al meteen de security vragen en een sticker dat we “goedgekeurd” zijn om te vliegen. Binnen 5 minuten zijn we door de security check heen en zijn we de koffers al kwijt. Sjezus… wat een heerlijkheid vergeleken met Schiphol zeg; geen drukte nauwelijks volk, of zou het te maken hebben met het feit dat we nu pas gaan?
Hoe dan ook, mij hoor je niet klagen. Alleen, wat gaan we nu de komende 2 uur nog doen? Helaas wat weinig winkels vergeleken met Schiphol, maar ook hier nauwelijks volk. We vrezen haast dat we de enige zijn vandaag. Effe lekker gebruncht en toen door naar de gate.
Hier kregen we helaas te horen dat de radar boven de Atlantische Ocean plat lag en dat we dus 30 minuten later zouden vertrekken. Dat gebeurde uiteindelijk ook en zonder verdere problemen vlogen we in 8,5 uur naar Philadelphia.
Beetje verouderd toestel, geen schermpjes maar van die rammelende tv’s aan het plafond, oudere stewardessen, maar verder eigenlijk weinig te zeuren over de vlucht. Het eten was ok (chicken or pasta?) en er was bijna voldoende drinken (1x meer was precies goed geweest voor ons). De film was The Proposal met Sandra Bullock, erg vermakelijk voor een romantische komedie.
Eenmaal aangekomen op Philly moesten we door security en dat was binnen 10 minuten gedaan. De koffers waren er weer 10 minuten later, waarna we snel richting de incheckbalie gingen om ze weer af te geven. Vervolgens hadden we allebei trek en aangezien we nog een vlucht hadden van 5,5 uur zonder eten, zijn we maar gaan zitten bij de Burger King.
5.5 uur later en totaal geradbraakt waren we eindelijk in San Francisco. Het vliegtuig zat maar voor de helft vol en toch zaten wij met 3en naast elkaar… zucht… dus weinig ruimte om te bewegen. Tel daarbij op de vermoeidheid van het bijna 24 uur wakker zijn en de mega turbulentie bij de landing, en wat je dan krijgt is een typisch geval van luchtziekte. Mijn (effe tellen) 42e vlucht in 10 jaar tijd, en de eerste keer dat ik ziek werd en direct na landing de wc maar opgezocht heb… welkom in San Fran.
Maar goed, ik voel me direct een stuk beter dus we gaan de koffers halen. Deze draaien al rondjes op de bagagecarousel dus we kunnen direct door naar de huurauto’s. Wederom hier geen enkel probleem, we zijn meteen aan de beurt, krijgen een Mid-Size SUV toegewezen en kunnen deze gaan halen. We mogen uit een rij van 15 auto’s eentje kiezen: Er staat daadwerkelijk een Chevrolet Equinox, een witte! Erg vette bak, veel te groot voor ons 2tjes natuurlijk, maar ja… we nemen hem toch maar mee :) Foto’s volgen, want we hebben gisteren nog geen foto’s gemaakt en hij staat nu lekker in de garage.
Vervolgens naar het hotel. Tomtom heeft even tijd nodig om zich opnieuw in te stellen, maar na 10 minuten doet ie het en stuurt ie ons in 15 minuten naar ons hotel. Bij het inchecken nemen we een upgrade van de kamer naar eentje met view op de 14e verdieping, en het is de moeite waard geweest. Wat een view en wat een gave, grote, luxe kamer zeg. Pfieuw, thank you Priceline!! :) Hier nog wat foto’s.
Beetje verouderd toestel, geen schermpjes maar van die rammelende tv’s aan het plafond, oudere stewardessen, maar verder eigenlijk weinig te zeuren over de vlucht. Het eten was ok (chicken or pasta?) en er was bijna voldoende drinken (1x meer was precies goed geweest voor ons). De film was The Proposal met Sandra Bullock, erg vermakelijk voor een romantische komedie.
Eenmaal aangekomen op Philly moesten we door security en dat was binnen 10 minuten gedaan. De koffers waren er weer 10 minuten later, waarna we snel richting de incheckbalie gingen om ze weer af te geven. Vervolgens hadden we allebei trek en aangezien we nog een vlucht hadden van 5,5 uur zonder eten, zijn we maar gaan zitten bij de Burger King.
5.5 uur later en totaal geradbraakt waren we eindelijk in San Francisco. Het vliegtuig zat maar voor de helft vol en toch zaten wij met 3en naast elkaar… zucht… dus weinig ruimte om te bewegen. Tel daarbij op de vermoeidheid van het bijna 24 uur wakker zijn en de mega turbulentie bij de landing, en wat je dan krijgt is een typisch geval van luchtziekte. Mijn (effe tellen) 42e vlucht in 10 jaar tijd, en de eerste keer dat ik ziek werd en direct na landing de wc maar opgezocht heb… welkom in San Fran.
Maar goed, ik voel me direct een stuk beter dus we gaan de koffers halen. Deze draaien al rondjes op de bagagecarousel dus we kunnen direct door naar de huurauto’s. Wederom hier geen enkel probleem, we zijn meteen aan de beurt, krijgen een Mid-Size SUV toegewezen en kunnen deze gaan halen. We mogen uit een rij van 15 auto’s eentje kiezen: Er staat daadwerkelijk een Chevrolet Equinox, een witte! Erg vette bak, veel te groot voor ons 2tjes natuurlijk, maar ja… we nemen hem toch maar mee :) Foto’s volgen, want we hebben gisteren nog geen foto’s gemaakt en hij staat nu lekker in de garage.
Vervolgens naar het hotel. Tomtom heeft even tijd nodig om zich opnieuw in te stellen, maar na 10 minuten doet ie het en stuurt ie ons in 15 minuten naar ons hotel. Bij het inchecken nemen we een upgrade van de kamer naar eentje met view op de 14e verdieping, en het is de moeite waard geweest. Wat een view en wat een gave, grote, luxe kamer zeg. Pfieuw, thank you Priceline!! :) Hier nog wat foto’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten